Cieszę się Twoim wypaleniem

Ja wiem, że Ty wiesz, że jesteś w czarnej dupie. Tylko jeszcze trzymasz ostatni bastion, aby nikt tego nie zauważył. Tylko że Ty widzisz to codziennie. – W sumie to ja nie wiem, co mam Ci powiedzieć.

– Ale ja jeszcze o nic nie pytałam.

– Jak to będzie wyglądać? Znajomy mówił o jakimś ustawianiu i wyciąganiu jakąś niewidzialną ręką tego co głębokie.

-Samo wyjdzie, zaufaj… sobie najpierw.

– Ja już nie wiem co robić. Wstaję rano, jadę to tej roboty, dzień mija, ja zdycham i marzę o tym, żeby jutro “nie wstało”.

– Mów dalej… Możesz dalej się męczyć.

Możesz dalej udawać swój sukces.

Możesz dalej naklejać uśmiech na twarz, która już go tak naprawdę szczerze nie ma.

Albo znajdź źródło.

Podpowiem- to dobra i dobra wiadomość. Zawsze jest w Tobie. 

Dobra wiadomość:  bo jesteś źródłem swojego problemu.

Dobra wiadomość:  bo masz wtedy na to wpływ.

Oprzytomniejesz i popatrzysz w siebie wreszcie, zamiast gierki przed sobą odstawiać i świat obwiniać?

Wypalony

Bo jesteś w trybie uciekania od siebie w pracę.

Żeby nie popatrzeć w swoje życie, w prawdę o sobie.

I już tak dalej nie daje rady… udawać.

Bo w ogóle nie jesteś na swojej drodze życia, i już paliwo- pt. „udaję i zamydlam temat” wyczerpało się do dna.

Bo Twój obraz pracy osadzony jest na programach cierpienia, wyrzeczenia, ciężaru.

Zamiast na zdrowych wzorcach talentów, lekkości, spełnienia

Bo gra w Tobie iluzoryczny program ciężką pracą ludzie się bogacą.

Etos trudu i wyrzeczeń.

To masz trudno i Ciężko.

Bo drogę zawodową wybrano za Ciebie.

Bo żyjesz cudzym obrazem siebie, a nie sobą.

Bo miało być racjonalnie i zdroworozsądkowo i posłusznie wobec…, kogo? 

Bo Twoja droga na tej ścieżce się już skończyła, a Ty brniesz dalej, bo nie masz odwagi podjąć zmiany w swoim Życiu.

Bo jesteś poświętnikiem i niewolnikiem.

Siebie stawiasz na ostatnim miejscu – i taki masz już rezultat.

Możesz tak dalej, aż do depresji.

I możesz to zmienić.

Ty jesteś źródłem i rozwiązaniem swoich spraw.